Hans Fiala was sinds 2011 lid van onze stichting. Hij is op 8 juni overleden en op donderdag 14 juni hebben wij afscheid van hem genomen.

Hans heeft meer dan 21 jaar op de mijn Julia gewerkt. Tijdens de mijnsluiting heeft Hans een vervelende tijd gehad. Hij bleef niet bij de pakken neerzitten en ging werken bij het C.B.S. Een hele verandering in vergelijking met zijn voorafgaande werk. Van iedere dag onder het zwarte kolengruis van de mijn naar een kantoor met wit hemd en stropdas. Hij verlangde vaker terug naar de tijd van vroeger in de mijn. We hebben van hem dan ook heel wat verhalen over die tijd gehoord.

Hans maakte deel uit van het mijnproject in de Heemkunde vereniging. Als oud mijnwerker wist hij veel over de mijnen te vertellen aan de groepen en de vele scholieren die het mijnproject bezochten. Hij deed zijn mijnwerkers-pak aan en vertelde op boeiende wijze met de nodige humor. En daarna, even een sigaretje roken op de binnenplaats.

Ja humor dat had Hans wel. Hij kon de medewerkers van de stichting goed in de maling nemen op zijn manier met een uitgestreken gezicht. Je wist niet altijd of hij de waarheid sprak of niet. Daar kwam je meestal pas vijf minuten later achter. Hij was een trouwe bezoeker van de bijeenkomsten van de stichting en arriveerde meestal als eerste op de Laethof. Hij zette koffie en deze stond altijd dampend klaar als we binnenkwamen. Hans maakte zich ook altijd nuttig bij het assisteren van “ klusjes” die in de vereniging gedaan moesten worden. Je kon altijd op hem rekenen. Niets was hem teveel. Onkruid vond Hans vreselijk en hij zette alles in het werk om de binnenplaats onkruidvrij te houden met een eigen gebrouwen mengsel van water zout en azijn.

In Hans verliezen we een hele goede koempel, maar vooral een echte vriend.

Jana en familie we wensen jullie heel veel sterkte en jullie kunnen altijd op onze steun rekenen.

De medewerkers van de stichting “Eygelshoven door de eeuwen heen”.